Alfa SZ-RZ Zagato

20 września 1989

4 Min Read

W swojej 90-cio letniej historii Alfa Romeo stworzyła wiele samochodów kultowych, wyznaczających nowe trendy w motoryzacji. Myślę, że supercoupe jakim jest SZ Zagato jest jednym z takich modeli.

Zbyszek Szczygielski

POTWÓR…

W swojej 90-cio letniej historii Alfa Romeo stworzyła wiele samochodów kultowych, wyznaczających nowe trendy w motoryzacji. Myślę, że supercoupe jakim jest SZ Zagato jest jednym z takich modeli.

SZ zaprojektowany został w błyskawicznym jak na tamte czasy tempie. Dzięki technologii CAD/CAM od początku do samego końca zajęło to tylko 19 miesięcy.Pierwszy pokaz nastąpił w 1989 roku na Genewskim Motor Show, wówczas pod nazwą ES-30. Takie nazewnictwo zostało wprowadzone, aby nie myliło się z poprzedniczką spod znaku Alfa Romeo – Zagato Giulietta SZ.

Samochód został wyprodukowany w limitowanej serii 1000 egzemplarzy (998) i wszystkie zostały sprzedane zanim produkcja została rozpoczęta.

SZ zaprojektowany był w siedzibie Alfa Romeo, produkowany jednak w firmie Zagato (http://web.tin.it/zagat/zclub.htm). Nadwozie wykonane jest z żywic termoplastycznych, wzmocnionych materiałami z włókna szklanego. Stalowa rama do której przymocowane jest nadwozie wykazuje dużą sztywność na poprzeczne skręcanie. Samo nadwozie waży niecałe 150 kg. Konstruktorzy popisali się i uzyskali jeden z najlepszych współczynników oporu powietrza Cx=3.0.

Wyniki otrzymane przez konstruktorów byly doskonale, a wloska prasa okrzyknela ten samochód mianem „Il Monstro”… „Potwór”… Wywolywal skrajne reakcje, mógl byc tylko kochany lub nienawidzony…Prototyp SZ od strony mechanicznej powstał dzięki intensywnej współpracy Alfa Romeo z Alfa Racing co zaowocowało samochodem o niezwykłym, jak na samochód nie przeznaczony tylko do wyścigów, trzymaniu się drogi i prowadzeniu. W tym celu trzy prototypy bazowały na zawieszeniu AR 75, które zdobywało doświadczenie w wyścigach World Touring Championship, Po wielu eksperymentach i testach drogowych zawieszenie uzyskało doskonałość. Przeciążenia boczne dochodzą do 1,4 [g] w ciasno pokonywanych zakrętach, bez utraty przyczepności!! W odróżnieniu od dzisiejszych samochodów, przyczepność SZ jest czysto mechaniczna, nie do wyobrażenia dla kogoś kto nią nie miał okazji się przejechać.

SZ jest esencją tradycyjnej technologii wypchniętą na najwyższy poziom. SZ nie chce i nigdy nie chciało być samochodem „z najwyższej półki high-tech”, nie jest też samochodem który w tabelce z wyposażeniem dodatkowym ma cały alfabet grecki i arabski, nie jest to samochód w którym chciano „upakować” wszystkie tak modne teraz nowinki techniczne, nie jest to wizja przyszłości, nie jest to też concept car, który jest tylko polem doświadczalnym dla fabryki. Jest to przykład samochodu stricte sportowego, w którym liczy się tradycyjna technologia, jest tym wszystkim do czego tak wszyscy tęsknimy, twardym samochodem dla twardego faceta.

W styczniu 1988 prototyp SZ otrzymał 3 litrowy silnik V6 który wyglądał tak samo jak silnik AR 75 America. V6, kąt rozwarcia 60 stopni, 2959 cc. z dwoma górnymi wałkami rozrzadu, dwa zawory na cylinder, był jedyny kandydat do SZ. Zmieniono tylko system chłodzenia na wydajniejszy, poprawiono system poboru powietrza, dodano chłodzenie powietrza, wymieniono układ wydechowy na „luźny”, a wtryskiem zarządzać miał od tej pory elektroniczny system Bosch Motronic ML 4.1.Tak zmieniony silnik wg danych fabrycznych uzyskiwał 210 KM (w rzeczywistości sporo więcej), przy 6200 obr/min, moment obrotowy natomiast wynosił 250 kGm (również w rzeczywistości więcej), tóry uzyskiwało się na bardzo płaskiej krzywej już na 4500 obr/min. Maksymalna prędkość SZ wg Alfy Romeo to 245 km/h (prywatne egzemplarze osiągały nawet licznikowo 275km/h). Na rozpędzenie SZ od 0-100 km/h z dwiema osobami i bagażem na pokładzie wystarczało 7 sekund, na przejechanie 1 km ze startu zatrzymanego potrzeba było 24.7 sekundy.Transosiowy układ, z silnikiem umieszczonym podłużnie z przodu i skrzynią biegów zintegrowaną z mechanizmem różnicowym i hamulcami umieszczoną na tylnej osi, gwarantował doskonałą przyczepność, dzięki równomiernemu rozłożeniu masy między obiema osiami. To z kolei powodowało że samochód zachowuje się neutralnie w ekstremalnych sytuacjach, jest przewidywalny i bezpieczny. Sprzęgło sterowane hydraulicznie, w pierwszych egzemplarzach miało tylko jedną tarczę (dopiero od lipca 1990 samochód otrzymał podwójną tarczę sprzęgła). Mechanizm różnicowy posiadał automatyczną blokadę (przy 25% poślizgu). Bez kierowcy nacisk na przednią oś wynosi 539 kg, natomiast na tylną 501 kg.

Na desce rozdzielczej znajduje się przycisk który pozwala zmienić prześwit samochodu o 50 mm, które w najniższym położeniu ma 80 [mm]. Na pięknych felgach znalazły zastosowanie quasi-wyczynowe opony Pirelli P Zero.Samochód można było kupić tylko w czerwonym kolorze z ciemnoszarym dachem.

Wnętrze auta wyglądało tak:

Pod koniec 1992 roku do SZ coupe dołączyła otwarta wersja RZ, których wyprodukowano tylko 241 egzemplarzy. Najczęściej RZ spotykany jest w kolorze żółtym.