Autor: Zbigniew Szczygielski
W tekstach „Trio na Alfę 158” oraz „Ostatni taki sezon” opisałem rewelacyjne projekty Tipo 158/159 oraz ich ostatnie dwa mistrzowskie sezony wyścigowe. Jak wiadomo, wraz z wożeniem masowej produkcji aut, w Alfie Romeo powzięto decyzję o wycofaniu zasobów ludzkich i finansowych z wyścigów Grand Prix Formuły 1 – w najlepszym możliwym momencie, po dwu wygranych w najlepszym stylu sezonach. W ciągu 5 lat Alfa Romeo na 33 starty w tej serii wygrała 28 wyścigów. Do tej liczby należy dodać sporą liczbę ważnych imprez nie zaliczanych do serii Grand Prix .
Wszelkie zasoby finansowe i ludzkie zaangażowane były przy realizacji projektu samochodu, który odmienił oblicze Alfa Romeo – przy produkcji Giulietty. Jednak działu doświadczalnego nie zamknięto tak zupełnie na kłódkę. Kiedy w 1954 roku opracowano nowe przepisy formuły wyścigowej, projektanci firmy z Portello szybko przedstawili projekt modelu Tipo 160 Gran Premio. Tworzony „na wszelki wypadek” już od 1952 roku, miał być wyposażony w 12 cylindrowy silnik boxer, który z pojemności 2483 cm sześc. osiągał bez doładowania moc 285 KM przy 10.000 obrotów! Zbudowano jedynie dwa silniki testowe i naszkicowane wstępne plany wyścigówki. Projekt Tipo 160 był opracowywany razem z projektami Disco Volante.
Miał to być samochód wyścigowy z napędem na 4 koła z siedziskiem kierowcy umieszczonym nad lub nawet za tylną osią! Warto również zwrócić uwagę na hamulce umieszczone bardzo blisko napędów, dla zmniejszenia mas nieresorowanych.
Również na tym przykładzie możemy dostrzec jak awangardowe rozwiązania stosowali inżynierowie Alfy. Kto wie, czy gdyby nie rezygnacja z uczestnictwa w Formule 1, Alfa nie była by pierwszym samochodem tej serii w którym zastosowano by ten rodzaj napędu, kilka lat przed konkurencją.
Dość powiedzieć, że ostatecznie pierwszym bolidem F1, w którym zastosowano napęd 4WD był Ferguson-Climax P99. Opracowany w 1960 roku, miał wypromować system napędu na cztery koła firmy Harry Ferguson Research, założonej przez Harry’ego Fergusona i Tony’ego Rolta.
Rysunki napędu i hamulców:
Zdjęcia i przekroje silnika Tipo 160 GP:
Ostatecznie projekt nie wszedł nawet w fazę badań na torze. Tytułem ciekawostki – na torze Monza testowano również odmianę Alfy 159 z usytuowaniem kierowcy z tyłu, za tylną osią. Kierowcą testowym był Consalvo Sanesi.
